1. Gjörnýt þær gullnu stundir,
þær geysast hjá svo ótt.
Vinn meðan sólin sindrar,
senn mun koma nótt.
Oss lánast ei að ljósið
hér lengi sína töf
né skuggar frá oss fari
út fyrir hinstu nöf.
2. Sem leiftur tíminn líður
á ljósvængs hraða meið.
Hann kemur. Fram svo fer hann,
fer sína’ eigin leið.
Sé vitund eigi vökul
fer valkosturinn hreinn,
því lífið flughratt flýgur
sem færi dagur einn.
3. Sem fögru sumri fylgir
oft fimbulvetrartíð,
svo gæti frá oss gengið
gleði vor um síð.
Hve ættum vér þá eigi
í allri sigra þraut,
af æðstu hugsjón iðja
og illu víkja braut?
4. Gjörnýt þær gullnu stundir,
það gefur örugg ráð.
Sé staðið vel að verki,
veitist blessuð náð.
Lát göfgi störfum stjórna
haf stálfast hjartaþel,
þig æðstur Guð mun elska,
annast og hjálpa vel.
Lag og texti: Robert B. Baird, 1855–1916
Íslensk þýðing: Jón Hjörleifur Jónsson, 1923