Նրան կապավինենք
Երաժշտություն, «Երիտասարդներին զորացնելու համար»
1. Ցնցվում է հիմքը աշխարհի, Երկինքը խավարում։ Փրկիչն կանչում է գառներին Եվ Իր ուղով տանում։ Այդ ձայնը ﬔնք Լսել ենք արդեն․ Խոսքերը այդ գիտենք։ Նա լույսն է ﬔր․ Նրան ﬕշտ կհետևենք։
Կրակ լինի, Թե փոթորիկ, Խավար իջնի․ Ճամփան ﬔնք կգտնենք։ Նրան կապավինենք։ Թե վիշտ տեսնենք, Ընկեր կորցնենք․ Լույսով Նրա Առաջ ﬕշտ կշարժվենք։ Նրան կապավինենք։ Նրան կապավինենք։
2. Անձրևը ﬔզ չի կուրացնի․ Հստակ է ﬔր ուղին։ Եվ թե լեռներ լինեն ճամփին, Վախը ﬔզ չի հաղթի։ Նա ﬔզ կուղեկցի, Եվ կսփոփի Հոգնած, անհույս հոգին։ Նա լույսն է ﬔր, և ﬔզ ﬔնակ չի, Մեզ ﬔնակ չի թողնի։
Կրակ լինի, Թե փոթորիկ, Խավար իջնի․ Ճամփան ﬔնք կգտնենք։ Նրան կապավինենք։ Թե վիշտ տեսնենք, Ընկեր կորցնենք․ Լույսով Նրա Առաջ ﬕշտ կշարժվենք։ Նրան կապավինենք։ Նրան կապավինենք։
Սրտով և հոգով Չենք տրվի աշխարհին․ Մենք կապավինենք ﬔր Արարչին։
Կրակ լինի, Թե փոթորիկ, Խավար իջնի․ Ճամփան ﬔնք կգտնենք։ Նրան կապավինենք։ Թե վիշտ տեսնենք, Ընկեր կորցնենք․ Լույսով Նրա Առաջ ﬕշտ կշարժվենք։ Նրան կապավինենք։ Նրան կապավինենք։ Նրան կապավինենք։