1. Er Jósef fór til Betlehem, hann bjó vel um allt þá. Hann verkstæði sitt hreinsaði og vandlega gekk frá. Svo dreif hann stöðugt áfram asnann, sem María sat, og setti´ í léreftspoka geitaost og brauð og mat.
2. Þó ekki fengi´ hann gistingu, var hann samt sáttagjarn, en sáran kveið, að eiga´ að ala´ upp þetta helga barn. Í næturkulinu hann strauk og reiddi reifabönd, og Jesúbarnið fann, hve hlý og styrk var Jósefs hönd.
3. Og rétt hjá jötunni hann deyfði luktarljósið hljótt, með Jesúbarnið sér í faðmi þessa helgu nótt.