1. Sem góður hirðir Herran velur haglendið kostaríkast mér. Með návist sinni ástkær elur önn fyrir mínum þörfum hér. Hans kærleiks auga gefur gætur göngu minni daga’ og nætur.
2. Er fjalla auðnir villur vega velkist í þorsta’ og hungurs neyð, til frjólendisins farsællega færir hann mig á rétta leið, þar lygnar ár og lindir streyma, ljúfgresið safaríkt mér geyma.