1. Ég græna hæð í huga lít, þó hér í fjarlægð sé, þar frelsun Drottinn færði oss með fórn á krossins tré.
2. Vér getum ekki greint því frá, hve grimmd hann þjáði’ á kross, en trú vor er að þjáning þá, hann þoldi fyrir oss.
3. Ei annar neinn þann átti mátt, sem oss frá syndum bar; hann einn gat himins opnað dyr og oss til dýrðar þar.
4. Hve ástin hans var heit og sönn, oss hann því elska ber. Hans endurlausnin er vort traust og allt hans lífið hér.