Zaufamy Panu dziś

1. Na naszych oczach ginie świat. Nieboskłon spowił mrok. Zbawiciel wzywa owce Swe. On wskaże każdy krok. Głos Jego znam, słyszany nieraz. O czym nam mówi — wiem. On światłem jest. Z Nim pójdę po życia kres.

Choć ognia żar, choć burzy gniew, w ciemności dniach znajdziemy domu drzwi. Zaufamy Panu dziś. Choć czasem łzy, samotny czas, będziemy szli, gdzie światło Jego lśni. Zaufamy Panu dziś. Zaufamy Panu dziś.

2. Ulewa nie zaślepi nas. Widzimy jasno szlak. Gdy napotkamy górski pas, zmożemy wiarą strach. On daje nam wzrok, spokoju moc i krzepi każdą z dusz. On światłem jest i On nigdy nas nie pozostawi już.

Choć ognia żar, choć burzy gniew, w ciemności dniach znajdziemy domu drzwi. Zaufamy Panu dziś. Choć czasem łzy, samotny czas, będziemy szli, gdzie światło Jego lśni. Zaufamy Panu dziś. Zaufamy Panu dziś.

Bo w Nim mieszka moc, nie liczymy na świat, liczymy na Stwórcę wszystkich nas.

Choć ognia żar, choć burzy gniew, w ciemności dniach znajdziemy domu drzwi. Zaufamy Panu dziś. Choć czasem łzy, samotny czas, będziemy szli, gdzie światło Jego lśni. Zaufamy Panu dziś. Zaufamy Panu dziś. Zaufamy Panu dziś.