1. Proroctwa stare z dawnych lat spełniły w końcu się, Gdy Jezus Chrystus z grobu wstał, objawił dzieło swe. Gdy z niebios w bieli zstąpił w dół, ukazał chwały cud, A w ziemi obiecanej tak radośnie wołał lud:
„Hosanna! Chwalmy imię Boga, co w niebie jest! Hosanna! Chwalmy imię Boga, co w niebie jest!”
2. Gdy przyszedł do Nefitów ziem, pokazał rany swe. Zadziwił się ich prawy lud i prawdę pojął tę: Że Chrystus zmarł i z grobu wstał; że Zbawicielem jest. Wraz z nimi cieszymy się śpiewając głośno cześć:
„Hosanna! Chwalmy imię Boga, co w niebie jest! Hosanna! Chwalmy imię Boga, co w niebie jest!”