1. A mundet një f’mi’ si un’ Vërtet t’fal’nderoj’ Atin? Po, o po! Ji i vërtet’; Durim, mir’si n’gjithçka t’kesh! Zotin ta duash, t’punosh; N’zemrën tënde të thuash:
At’, t’falënderojm’! At’, t’falënderojm’! At’ Qiellor, Ty t’falënderojm’!
2. Për frutën që ësht’ në pem’, Diellin e ngroht’ që shkëlqen, Për zogjt’ që Ty t’thurin këng’, Për ditën dhe për natën, Për punën plot g’zim, t’vërtet’ Që nga një f’mi’ mund t’bëhet.
At’, t’falënderojm’! At’, t’falënderojm’! At’ Qiellor, Ty t’falënderojm’!