Shpesh Dal Un’ Shëtitje

1. Shpesh dal un’ shëtitje n’livadhet me lule Dhe krahët plot i mbush me lule ngjyr’ blu. Në gjith’ livadhin përher’ un’ i mbledh gonxhet; E dashur nën’, lulet më kujtojn’ për ty.

2. O nënë, dashurin’ ta jap me çdo lule, Që të t’jap’ aromë gjat’ gjith’ jetës ty; Po të dua lulet, shëtitjen, livadhet, Mësoj si t’i dua, o nënë, nga ty.