1. Kur Jozefi shkoi n’Bethlehem, kujdes të madh tregoi, La veglat, dyqanin mbylli dhe gjith’ ashklat pastroi. Me Marien mbi shpin’, gomarin e vuri në udh’ Dhe n’një çant’ të vogël mori djath’ dhie edhe buk’.
2. Mendoj se në hanin plot zhurm’ ai me dashuri, Ndjeu se ish’ kujdestari i t’shenjtit f’mi’ t’Mari’s. Ndoshta gjat’ or’ve të ftohta pelenat i lidhi, Jezusi ndjeu t’qetën forc’ nga dor’ e Jozefit.
3. Dhe pran’ shtratit në grazhd, fenerit dritën ia uli Dhe mbajti pran’ t’voglin Jezus n’natën plot shenjtëri.