Unë do të Shkoj dhe do të Bëj

1. Kudo ku un’ të shkoj, Un’ vetëm s’do qëndroj. Shpëtu’sin tim e ndiej un’ pran’. Natën më udhëheq. Ai m’drejton përher’. Që s’do m’braktis’, premtimin ma dha. Dhe pse mezi duroj barrët, Ai m’bekon’. Ndaj, çfar’do t’më urdhëroj’,

Un’ do shkoj të bëj. T’vërtetën do mbroj. Ndon’se bota prapa bën, Para do vazhdoj. E di, po ta ndjek Atë, me besim ta ndjek, Barrët do m’i lehtësoj’, Ai m’jep një shteg. Ai m’jep një shteg.

2. Kur forc’ më un’ nuk kam Dhe i dërrmuar jam, Mendoj për gjith’ bekimet e Tij. Kur duket rrug’ e gjat’, Me dashuri m’ngre lart. E përkryer ësht’ kjo dashuri. Ai do më jap’ forcën për t’cilën kam nevoj’. Ndaj, çfar’do t’më urdhëroj’,

Un’ do shkoj të bëj. T’vërtetën do mbroj. Ndon’se bota prapa bën, Para do vazhdoj. E di, po ta ndjek Atë, me besim ta ndjek, Barrët do m’i lehtësoj’, Ai m’jep një shteg. Ai m’jep një shteg

Që shkretëtirën t’kaloj Dhe n’oqean un’ t’lundroj. Meqë k’tu më dërgoi, Planin do zbatoj. Do bëj çfar’do të më urdhëroj’, Se e di që n’tokën e premtuar do më çoj’.

Un’ do shkoj të bëj. T’vërtetën do mbroj. Nëse bota e lë jasht’, Un’ vend do t’i bëj’. E di, po ta ndjek Atë, me besim ta ndjek, Barrët do m’i lehtësoj’, Ai m’jep një shteg. Ai m’jep një shteg. Ai m’jep një shteg.

Kudo ku un’ të shkoj, Un’ vetëm s’do qëndroj. Shpëtu’sin tim e ndiej un’ pran’.