เพลงสวด, no. 137
ความจริงสะท้อนความรู้สึกเรา

1. ความจริงสะท้อนความรู้สึกเรา แสงข่าวประเสริฐส่องบางคน หากยังมีผลความขุ่นเคืองใจ วิบัติได้แก่ผู้ให้มา อย่ากล่าวโทษจะไม่ถูกกล่าวโทษ เยซูโปรดทรงแนะให้จำ ท่านกระทำอย่างไรต่อคนอื่น จักหวนคืนแก่ท่านเช่นกัน

พระผู้ช่วยให้รอดทรงนำเราจวบจนเข้าเทียบฝั่งนิรันดร์ ซึ่งที่นั้นเหล่าเทพรอคอยเราเพื่อร่วมเฝ้าสรรเสริญพระองค์

2. เยซูตรัสจงว่าง่ายถ่อมใจ อย่าไปกล่าวโทษคนอื่นนา หากฉันจะบริสุทธิ์ผุดผ่อง ฉันต้องรักด้วยความเต็มใจ ต้องมีใจหมั่นเพียรทำจริงจัง เพื่อเชื่อฟังบัญญัติครบครัน หากว่าฉันรักเพื่อนบ้านจริงแท้ ฉันมั่นแน่เดินในทางตรง

พระผู้ช่วยให้รอดทรงนำเราจวบจนเข้าเทียบฝั่งนิรันดร์ ซึ่งที่นั้นเหล่าเทพรอคอยเราเพื่อร่วมเฝ้าสรรเสริญพระองค์

3. ครั้งหนึ่งฉันพูดกับคนอื่นว่า ในตาท่านมีผงธุลี หากท่านนี้เป็นเพื่อนพี่น้องฉัน จงให้ฉันช่วยดึงออกมา แต่ว่าฉันมองเห็นมันพรางพร่า เพราะสายตาฉันแสนมืดมน เมื่อฉันค้นหาอย่างกระจ่างพลัน ในตาฉันมีไม้ทั้งท่อน

พระผู้ช่วยให้รอดทรงนำเราจวบจนเข้าเทียบฝั่งนิรันดร์ ซึ่งที่นั้นเหล่าเทพรอคอยเราเพื่อร่วมเฝ้าสรรเสริญพระองค์

4. หากฉันรักพี่น้องมากกว่านี้ และลบผงธุลีเขาไป แสงนั้นไซร้จะส่องสดใสกว่า เพราะดวงตานั้นแสนอ่อนนุ่ม ฉันได้ลุ่มหลงติเตียนเพื่อนบ้าน ด้วยสิ่งสารแม้เพียงธุลี บัดนี้ฉันอยากให้ท่อนไม้หาย จงสลายไปกับน้ำตา

พระผู้ช่วยให้รอดทรงนำเราจวบจนเข้าเทียบฝั่งนิรันดร์ ซึ่งที่นั้นเหล่าเทพรอคอยเราเพื่อร่วมเฝ้าสรรเสริญพระองค์

5. ความใจบุญ ความรักจะเยียวยา ให้ดวงตายิ่งมองชัดเจน เมื่อฉันเห็นข้อบกพร่องพี่น้อง ฉันไม่ถูกต้องอย่างแท้จริง ต่อไปฉันจะไม่ทำสิ่งนี้ จะมุ่งที่รักของเยซู ผงธุลีเป็นเพียงสิ่งน้อยนิด เมื่อฉันคิดถึงไม้ท่อนนั้น

พระผู้ช่วยให้รอดทรงนำเราจวบจนเข้าเทียบฝั่งนิรันดร์ ซึ่งที่นั้นเหล่าเทพรอคอยเราเพื่อร่วมเฝ้าสรรเสริญพระองค์