จงมาหาพระองค์

1. ฉันเดินผ่านราตรีกาลเงียบงัน เมื่อทุกแห่งพลันอ้างว้างโดดเดี่ยว เดียวดายภายใต้แสงดาราพราว แต่ฉันรู้พระเจ้าอยู่ที่นัน ฉันคุกเข่าสวดอ้อนวอนพระองค์ ทรงตอบคำอ้อนวอนในใจฉัน ภาระทุกอย่างจึงห่างหายพลัน ใจปวดร้าวนั้นตื้นตันยินดี

2. เมื่อฉันเปี่ยมด้วยพลังมุ่งหวัง ทูลขอพระคุณหลั่งลงมาให้ มองไม่เห็นปาฏิหาริย์ใดใด แต่ดวงใจท่วมท้นด้วยพระพร ยามพายุโหมกระหน่ำพัดมา ไร้พระพาหามาโอบกอดฉัน แต่พายุร้ายเคลื่อนไปโดยพลัน เมื่อฉันมั่นวางใจในพระองค์

3. ไม่สำคัญว่าจะเป็นฉันใด ภยันตรายหมายมาดมุ่งร้าย พระทรงเป็นปราการป้องกนัภัย ทรงกำบังฉันไว้จากศัตรู ผู้สิ้นหวังจงมาหาพระองค์ ผู้ดำรงความผิดบาปทั้งหลาย ผู้เหนื่อยล้ามุ่งหาที่พักกาย มาหาพระองค์! มาหาพระองค์!