Pastulan Ko ay Alay ng Diyos

1. Pastulan ko ay alay ng Diyos Ang pangangailangan ko ay tustos. Bilang pastol, aruga’y lubos Maingat N’yang pagtanod sa ’ki’y puspos. Sa araw ma’t gabi na kay lalim, Sa paglakbay ko, S’ya’y kaagapay lagi.

2. Sa init ng sikat ng araw, Kung madama ay matinding uhaw, Sa malago’t luntiang bukid, Mga hakbang ko’y Kanyang ihahatid, Dito kung sa’n sa buong paligid Ang daloy ng batis, sadyang walang patid.