Mga Himno, no. 20
Ang Subo nga Magpapanaw

1. Ang subo nga magpapanaw Kanunay kong masugatan, Nga nangita’g kahupayan Dili nako matalikdan. Dili ko kapangutana, Sa ngalan ug asa Siya; Apan dihas iyang mata Naangkon ang akong gugma.

2. Sa mokaon na unta ko, Misulod siya sa hilum, Ug nangayo sa kagutom. Ang tanan akong gihatag. Nanalangin ug mikaon. Gihatagan ko og bahin, Akong gikaon og dali, Daw mana, ang iyang lami.

3. Nakitan ko Siyas tubod Nawadan sa Iyang kusog Ang tubig wala maminaw; Sa labihan nga kauhaw. Ako siya nga gibangon; Gipatindog, gipainom, Gipainom sab ko niya; Ug sukad wa na uhawa.

4. Gabii kadtong nagbagyo Baha ug bugnaw kaayo; Tingog niya nadunggan ko. Nangayo’g kapasilongan Ako siyang giatiman, Gihatagan og katulgan, Daw yuta, katulganan ko Hardin sa Eden gidamgo.

5. Gibun-og ug gisamaran, Nakit-an nako sa dalan. Ako nga gihimulsuhan, Gitabangang maulian Gipainom gitambalan, Ako sab may balatian Apan ako nga nakalimtan, Sa kalinaw natambalan.

6. Nakita ko siyang gihukman Pagkamatay ang dangatan Pasangil gisumpo ko, Siya gipanalipdan ko. Higala ko nangutana, Kon magpakamatay niya. Lawas huyang nakalitan, Apan Espiritu andam!

7. Sa kalit akong nailhan Estrangherong nagtakuban. Uwat sa kamot nakit-an; Dios dihas atubangan ko. Gipamulong akong ngalan “Wa ko ikaulaw nimo. Kini imong handumanan; Sa tanan mong binuhatan”.