1. Ang subo nga magpapanaw
Kanunay kong masugatan,
Nga nangita’g kahupayan
Dili nako matalikdan.
Dili ko kapangutana,
Sa ngalan ug asa Siya;
Apan dihas iyang mata
Naangkon ang akong gugma.
2. Sa mokaon na unta ko,
Misulod siya sa hilum,
Ug nangayo sa kagutom.
Ang tanan akong gihatag.
Nanalangin ug mikaon.
Gihatagan ko og bahin,
Akong gikaon og dali,
Daw mana, ang iyang lami.
3. Nakitan ko Siyas tubod
Nawadan sa Iyang kusog
Ang tubig wala maminaw;
Sa labihan nga kauhaw.
Ako siya nga gibangon;
Gipatindog, gipainom,
Gipainom sab ko niya;
Ug sukad wa na uhawa.
4. Gabii kadtong nagbagyo
Baha ug bugnaw kaayo;
Tingog niya nadunggan ko.
Nangayo’g kapasilongan
Ako siyang giatiman,
Gihatagan og katulgan,
Daw yuta, katulganan ko
Hardin sa Eden gidamgo.
5. Gibun-og ug gisamaran,
Nakit-an nako sa dalan.
Ako nga gihimulsuhan,
Gitabangang maulian
Gipainom gitambalan,
Ako sab may balatian
Apan ako nga nakalimtan,
Sa kalinaw natambalan.
6. Nakita ko siyang gihukman
Pagkamatay ang dangatan
Pasangil gisumpo ko,
Siya gipanalipdan ko.
Higala ko nangutana,
Kon magpakamatay niya.
Lawas huyang nakalitan,
Apan Espiritu andam!
7. Sa kalit akong nailhan
Estrangherong nagtakuban.
Uwat sa kamot nakit-an;
Dios dihas atubangan ko.
Gipamulong akong ngalan
“Wa ko ikaulaw nimo.
Kini imong handumanan;
Sa tanan mong binuhatan”.
Mga pulong: James Montgomery, 1771–1854
Musika: George Coles, 1792–1858, giusab. Ang himno gikanta sa wala pa ang pagmartir ni Propeta Joseph Smith. Tan-awa sa History of the Church, 6:614–15.
