1. Ω πόσο θαυμάζω που τόσο με αγαπά! Σαστίζω με όλη αυτή Του την προσφορά! Και τρέμω σαν νιώθω πως για με σταυρώθηκε, πως για με τον αμαρτωλό τυραννήθηκε.
Ω είν’ θαυμάσιο που τόσο νοιάστηκε για μένα ο Χριστός! Ω είν’ θαυμάσιο, τόσο θαυμαστό!
2. Θαυμάζω που άφησε τον άγιο θρόνο Του και ήλθε να σώσει εμέ απ’ τον πόνο μου, π’ Εκείνος μου έδωσ’ αγάπη αιώνια, απέραντη που με λυτρώνει παντοτινά.
Ω είν’ θαυμάσιο που τόσο νοιάστηκε για μένα ο Χριστός! Ω είν’ θαυμάσιο, τόσο θαυμαστό!
3. Σαν σκέπτομαι ότι τα λύτρα επλήρωσε, μ’ αγάπη μεγάλη εμένανε έσωσε. Πώς να λησμονήσω αυτήν τη θυσία Του; Θα Τον εξυμνώ μέχρι τη βασιλεία Του.
Ω είν’ θαυμάσιο που τόσο νοιάστηκε για μένα ο Χριστός! Ω είν’ θαυμάσιο, τόσο θαυμαστό!