ចូរបន្ត
ទំនុកតម្កើង, 161
១. — រឹងមាំដូចជាភ្នំជុំវិញយើង យើងឈរក្លាហានស្មោះស្ម័គ្រ លើសិលាដែលដូនតាយើងសាង សម្រាប់យើងលើដីល្អនេះ— ថ្មនៃសុចរិតនិងនៃគុណធម៌ ក្តីជំនឿលើព្រះមានព្រះជន្ម គេលើកទង់ជ័យជម្នះទ្រង់ឡើង— លើវាលស្មៅដ៏ល្វឹងល្វើយ។
ហើយយើងឮបទច្រៀងពីចម្ងាយ៖ ចូរបន្តចូរបន្តចូរបន្ត! ជ្រលងដងអូរស្រែកបន្ទរថា៖ ចូរបន្តចូរបន្តចូរបន្ត! លើកទង់យើងឲ្យបានខ្ពស់ឡើង យើងដើរទៅកាលថ្ងៃរះមក ឱ! យុវវ័យថ្លៃថ្នូរអើយ ចូរបន្តចូរបន្តចូរបន្ត!
២. យើងស្ថាបនាលើថ្មលោកបានដាក់ ជាដំណាក់ថ្វាយដល់ស្តេច នៅក្នុងរបៀងដ៏រុងរឿងទ្រង់ យើងនឹងថ្វាយបទសរសើរ ដល់កេរដំណែលដែលលោកបន្សល់ មិនមែនជាកេរនៃមាសប្រាក់ឡើយ តែជាពរជ័យដ៏នៅអស់កល្ប នៃក្តីស្នេហ៍និងអំណរ។
ហើយយើងឮបទច្រៀងពីចម្ងាយ៖ ចូរបន្តចូរបន្តចូរបន្ត! ជ្រលងដងអូរស្រែកបន្ទរថា៖ ចូរបន្តចូរបន្តចូរបន្ត! លើកទង់យើងឲ្យបានខ្ពស់ឡើង យើងដើរទៅកាលថ្ងៃរះមក ឱ! យុវវ័យថ្លៃថ្នូរអើយ ចូរបន្តចូរបន្តចូរបន្ត!