1. Miłością Swą Pan wszystkich opromienia nas. Jak słońca blask rozjaśnia chmurny czas. Oświetla nam do Niego drogi trudny szlak, Byśmy tam z Nim w wieczności żyli wraz.
2. To Ducha głos — podszeptów serca źródłem On, Gdy słuchasz Go, złych krzyków milknie ton. Zabrzmi jak grom nadziei i dźwięk w zwątpienia noc, Łączy nas z Nim ta więź — miłości moc.
3. Ty, Ojcze nasz, stworzyłeś wszystko ręką Swą. Syna Tyś dał. My wychalamy Go. Wysłuchaj nas, posłuszni prawom chcemy być, Tyś Nieba Król, wraz z Tobą chcemy żyć.