Kambanat n’Krishtlindje D’gjova

1. Kambanat n’Krishtlindje d’gjova, T’njohurën këng’ t’vjetër luajn’ Dhe t’ëmbla fjal’ thon’ ato prap’ Për paqe n’tok’, vullnet të mir’.

2. Mendova si, kur dita erdh’, Të krisht’rimit kambanore Kishin përcjell’ këng’ t’pandërprer’ Për paqe n’tok’, vullnet të mir’.

3. Në dëshp’rim kokën e ula, Un’ thash’: “Në tok’ paqe nuk ka; Fort urrejtja, këngën e tall Për paqe n’tok’, vullnet të mir’”.

4. Më fort kambanat dëgjohen: “Per’ndia vdekur s’ësht’, as fle; Gabimi shkon, drejt’sia fiton, Me paqe n’tok’, vullnet të mir’”.

5. Plot kumbim dhe këng’ që d’gjohen, Nga nat’ në dit’ bota kthehet, Një zë, ting’llim, himn plot madh’shti, Për paqe n’tok’, vullnet të mir’!