Punës Le t’i Vihemi

1. Punës s’Zotit të gjith’ le t’i vihemi, Që kur jeta t’mbaroj’ shpërblim ne të kemi; N’luftën për drejt’si ne një shpat’ le t’nxjerrim, Shpat’n e fort’ të s’vërtetës.

Frik’ kurr’ dhe armiku në na tallt’; Guxim, sepse Zotin kemi pran’. Ne s’do t’dëgjojm’ çfar’ të ligjt’ mund të thon’; Por vetëm Zotin ton’ do t’dëgjojm’.

2. Ne s’tërhiqemi dhe pse ndoshta s’jemi shum’ Krahasuar me ushtrin’ armike në fush’; Por një fuqi do t’na ndihmoj’ mua dhe ty Në çështjen e s’vërtetës.

Frik’ kurr’ dhe armiku në na tallt’; Guxim, sepse Zotin kemi pran’. Ne s’do t’dëgjojm’ çfar’ të ligjt’ mund të thon’; Por vetëm Zotin ton’ do t’dëgjojm’.

3. Në veprofshim drejt, s’ka pse frik’ të kemi, Se Zotin, Ndihm’sin ton’, pran’ gjithmon’ do t’kemi; Në dit’ sprovash shenjtor’ve g’zim t’u sjelli, Para t’çoj’ të vërtetën.

Frik’ kurr’ dhe armiku në na tallt’; Guxim, sepse Zotin kemi pran’. Ne s’do t’dëgjojm’ çfar’ të ligjt’ mund të thon’; Por vetëm Zotin ton’ do t’dëgjojm’.