เพลงสวด, no. 127
เราผองต้องถูกเกณฑ์

1. เราผองต้องถูกเกณฑ์จนการสู้รบจบยุติ เราแสนยินดี! เราแสนยินดี! มีมงกุฎผุดผ่องรอทหารในทัพทรงศรี เราจะมีชัยและใส่มันไม่ช้า รีบเร่งเข้ายุทธ์รุดเร้าเข้าสู้ยิง ความจริงเป็นหมวกโล่กั้นสรรพ์ศัสตรา จงยืนเคียงธงทิวพริ้วปลิวสง่า เราเปรมปรีดา เปรมปรีดา ยกโยธากลับบ้าน

เราผองต้องถูกเกณฑ์จนการสู้รบจบยุติ เราแสนยินดี! เราแสนยินดี! มีมงกุฎผุดผ่องรอทหารในทัพทรงศรี เราจะมีชัยและใส่มันไม่ช้า

2. ฟังเสียงโรมรันสนั่นคึกกึกก้องปฐพี มาร่วมเหล่าซี! มาร่วมเหล่าซี! เรากำลังรอทหารใครจะอาสาวันนี้? จงทวีพลที่ธงกางเขนนา ฟัง! เสียงหัวหน้าเรียกหาท่านวันนี้ อย่ารีรอขออย่าหน่วงถ่วงเวลา! สู้เพื่อพระผู้ช่วยเร็วด้วยรีบมา! เราเปรมปรีดา เปรมปรีดา ยกโยธากลับบ้าน

เราผองต้องถูกเกณฑ์จนการสู้รบจบยุติ เราแสนยินดี! เราแสนยินดี! มีมงกุฎผุดผ่องรอทหารในทัพทรงศรี เราจะมีชัยและใส่มันไม่ช้า

3. ต่อสู้เพื่ออาณาจักรและโลกาคือไพรี เราแสนยินดี! เราแสนยินดี! ปลื้มที่ร่วมทัพเราจะขับขานคราจรลี เราจะพิชิตชัยแน่ในไม่ช้า ภัยอาจเรียงรายแต่ใยเราต้องกลัว? องค์หัวหน้าเยซูอยู่ใกล้ทุกครา พระองค์ทรงหนุนปลอบปกปักรักษา เราเปรมปรีดา เปรมปรีดา ยกโยธากลับบ้าน

เราผองต้องถูกเกณฑ์จนการสู้รบจบยุติ เราแสนยินดี! เราแสนยินดี! มีมงกุฎผุดผ่องรอทหารในทัพทรงศรี เราจะมีชัยและใส่มันไม่ช้า