Mga Himno, no. 44
Unsa Kalig-on ang Tukuranan

1. Unsa kaligon atong tukuranan, Sa hingpit niyang pulong nahimutang! Unsa pa nga pulong Iyang idugang, Sa Manluluwas ta, sa Manluluwas ta, Sa Manluluwas nga atong dangpanan.

2. Diha sa kahimsog— ug balatian, Sa kawadon ug sa kaadunahan, Sa panimalay, yuta’g kadagatan Mangayog panabang, mangayog panabang, Mangayog tabang sa gikinahanglan.

3. Ayaw kahadlok ug ayaw kalisang, Kay naa ko nga imong Dios motabang. Ako moligon, motabang mosagang, Pagagak kanimo pagagak kanimo, Pinaagi sa kamot kong gamhanan.

4. Kon sa kasakit ikaw akong tawagon, Suba sa kaguol dili motabon, Kay Ako kanimo mopanalangin, Mobalaan kanimo, mobalaan kanimo, Diha sa kasubo nga naghingapin.

5. Kon bug-at nga pagsulay mobabag, Tanan kong grasya kanimo ihatag. Kanimo kalayo di makasakit Kahugaw maugdaw, kahugaw maugdaw, Bulawan mo mahapsay kon matunaw.

6. Tanan kong katawhan mopamatuod Sa akong gahum ug gugmang tinuod. Kon puting buhok modayan-dayan na, Samas karnero, samas karnero, Silang dihas dughan gisapnay ko.

7. Kalag nga diha kang Jesus misalig Dili ako sa kaaway pakabig; Kalag nga sa impyerno gitinguha, Ako dili gayud, ako dili gayud, Ako dili, dili gayud, mobiya!