1. Ang Manunubos patay na,
Nga sa sala, kabayaran.
Ginhalad kabuhi niya,
Ginhalad kabuhi niya,
Agud ang tawo may himaya.
2. Sang malaut ginduslak Sia,
Kamot, tiil, kag kilid man;
Gintamay, ginyaguta Sia,
Gintamay, ginyaguta Sia,
Ginpurongpurongan tunukon.
3. Sa kasakit, nagpaumod,
Sa pagantos, wala’y kumod.
Sang Amay nga kabubut-on,
Sang Amay nga kabubut-on,
Gintuman sugo’ng halangdon.
4. “Amay, ang kupa kuhaa.
Kon indi gid, imnon ko na.
Ang sugo mo gintuman ko,
Ang sugo mo gintuman ko;
Espiritu ko batuna.”
5. Patay na ang Ginuo ta
Adlaw nawad-an sing siga
Duta nagkurog, naghaya
Duta nagkurog, naghaya
Makalilisang! Dios ta patay na.
6. Buhi sia, Buhi Dios naton
Simbolong diosnon Simbahon
Pagbuot niya tumanon
Pagbuot niya tumanon
Balaan nga ngalan dayawon!
Texto: Eliza R. Snow, 1804–1887
Lanton: George Careless, 1839–1932