1. Հաճելի է, Աստված, իմ Տեր,
Փաոք տալ անվանդ, երգել երգեր,
Ցուցադրել սերըդ առավոտյան,
Հիշել խոսքերըդ, երբ գա գիշեր։
2. Քաղցր է օրը սուրբ հանգըստյան,
Մահկանացու հոգսեր չըկան,
Սիրտըս Դավթի տավղի նըման
Լի է խռրին մի վեհությամբ։
3. Սիրտըս ցընծում Է, Տեր, Քեզնով,
Գործըդ ուխոսքերդ օրհնելով,
Գործերըդ այնպես վաո են, պայծառ,
Խորհուրդներըդ հոգեպարար։
4. Բայց երբ երկնում ուրախ՝ տեսնեմ
Երանելի դեմքըդ վըսեմ,
Ինչ ցընծությամբ պիտի երգեմ
Անունըդ սուրբ հավերժորեն։
5. Մեղքն՝ ոխերիմ իմ թըշնամին,
Չի տանջելու հոգիս կրկին,
Թըշնամիները իմ ներքին
Չեն խռովի էլ հանգիստն իմ։
6. Այնտեղ պիտի իրագործվեն
Ցանկությունները իմ ամեն,
Պիտի գըտնեմ այնտեղ անհուն
Օրհնություն ու երջանկություն։
Խոսք՝ Ածխզըք Վոթս, 1674–1748
Երաժշտություն՝ Ջոն Ջ. ՄըքՔլիլըն, 1874–1925
