1. Օ, Հայր Հավիտենական,
որ երկնում ես ապրում,
Հիսուսի սուրբ անունով
դիմում ենք Քեզ, խընդրում
Օրհնել այս հացն ու գինին,
որ բոլորըս հիշենք
Զոհաբերումն երկնային,
եթե մաքուր ենք մենք։
2. Զոհաբերում սըրբազան,
որ քիչ ենք հասկանում,
Մեր մեղքերի թողության
համար այս աշխարհում,
Որ վըկայենք հավիտյան
մեռնելն իր տանջվելով,
Եվ լինենք միշտ միաբան
օրհնված հաց ու գինով։
3. Երբ որ օծյալ Հիսուսը
երկրային կյանք աոավ
Եվ տըվեց իր արյունը,
մեզ փըրկություն բերավ,
Ասես անզարդ մեր խիղճն էր՝
լեցուն անհուն սիրով,
Նա խոստացված Փըրկիչն էր,
մաքրում է մեզ հըրով։
4. Ծըրագիրը սըրբության
խորն է ու իմաստուն,
Որ բերեց ողջ մարդկության
կատարյալ փըրկություն,
Մարմին տըվեց Հիսուսին
և մահ տըվեց Նըրան,
Որ չըկորչեն հիմնովին
մարդիկ, չոչընչանան։
Խոսք՝ Ուիլյամ Վ. Ֆելփս, 1792–1872
Երաժշտություն՝ Ֆելիքս Մենդելսոն, 1809–1847
