1. Աստծո հոգին կըրակի պես վառվում է վառ,
Նրրա փաոքը ըսկըսում է երեվալ,
հին հայտնությունք վերադառնում են սըրբատառ,
հրեշտակներն պատրաստվում են երկիր գալ։
Երկնային զորքի հետ պիա բարձըր երգենք մենք՝
Օվսաննա, օվսաննա Աստծուն ու Գառին,
և նըրանց բարձըրերում մենք փառք պիտի
մաղթենք այժրմ և հավիտյան։ Ամեն ու ամեն։
2. Տերը մեծացնում է սըրբոց ըմբըռնումը,
վերականգնեցնում է դատավորներին,
և ընդարձակվում է Աստծո գիտությունը,
ցըրվում է խավարը երկրի երեսից։
Երկնային զորքի հետ պիա բարձըր երգենք մենք՝
Օվսաննա, օվսաննա Աստծուն ու Գառին,
և նըրանց բարձըրերում մենք փառք պիտի
մաղթենք այժրմ և հավիտյան։ Ամեն ու ամեն։
3. Մեր հոգեվոր ժողովներում կոչ ենք անում
արքայությունը տարածել աշխարհում,
որ հավատքով մեր ձեռք բերենք երջանկություն,
աստվածային փառք, պատիվ ու օրհնություն։
Երկնային զորքի հետ պիա բարձըր երգենք մենք՝
Օվսաննա, օվսաննա Աստծուն ու Գառին,
և նըրանց բարձըրերում մենք փառք պիտի
մաղթենք այժրմ և հավիտյան։ Ամեն ու ամեն։
4. Ինչ օրհնյալ է այն օրը, երբ գայլ ու ոչխար
հաշտ ու խաղաղ միասին են ապրելու,
և Սիոնը օրհնությամբ է պըսակվելու,
երբ հըրեղեն կառքով Հիսուսն է գալու։
Երկնային զորքի հետ պիա բարձըր երգենք մենք՝
Օվսաննա, օվսաննա Աստծուն ու Գառին,
և նըրանց բարձըրերում մենք փառք պիտի
մաղթենք այժրմ և հավիտյան։ Ամեն ու ամեն։
Խոսք՝ ՎԻլյամ Վ. Ֆելփս, 1792–1872
Կատարվել է 1836 թվականին Քըրթլենդի Տաճարի օծման ժամանակ։
Երաժշտություն՝ Անանուն, 1844