1. ’Tuk kuatnya gunung
pujilah Allah leluhur kita;
Dengan sampainya di gunung,
Umat-Mu pun dikuatkan.
T’lah Kau pimpin umat Israel,
Dapatkan kedamaian;
’Tuk kuatnya gunung,
pujilah Tuhan,
Allah kita.
2. Di tangan penindas yang keji,
Penuh penderitaan;
Engkaulah penolong kami,
Kuasamu yang menguatkan.
Di tengah kejamnya musuh,
Lesulah langkah kami;
’Tuk kuatnya gunung,
pujilah Tuhan,
Allah kita.
3. Engkau pimpin kami ke sini,
Di lembah gunung megah;
S’bagai pelindung UmatMu
yang telah Engkau kumpulkan.
’Tuk karang, padang dan sungai,
Untuk suburnya lembah;
’Tuk kuatnya gunung,
pujilah Tuhan,
Allah kita.
4. Kita berpedoman kepada
Terang yang tak ’kan pudar;
Ditengah sunyinya surga,
Kitalah penjaga altar.
Gunung ini jadi sumber
Keberanian kita;
’Tuk kuatnya gunung,
pujilah Tuhan,
Allah kita.
Teks: Felicia D. Hemans, 1793–1835; diadaptasi oleh Edward L. Sloan, 1830–1874
Musik: Evan Stephens, 1854–1930