1. Adam był prorokiem pierwszym w świecie tym.
W miejscu zwanym Eden z Ewą razem żył.
Adam służył Panu, ścieżki Jego znał.
Wiedział, że potomków wielu będzie miał.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
2. Enoch był prorokiem, dobra uczył lud.
Ludzie go słuchali, szczęścia mieli w bród.
Byli tacy prawi, że nie grzeszył nikt.
Bóg ich wziął do siebie, aby byli z Nim.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
3. Noe był prorokiem, ostrzec chciał swój lud.
Nauczał pokuty, próżny jego trud.
Ludzie żyli w grzechu, mówiąc, by szedł precz.
Później żałowali, kiedy nadszedł deszcz.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
4. Abraham na starość syna bardzo chciał,
Bóg mu błogosławił, Izaaka dał.
Wnukiem był mu Jakub, zwany Izrael,
Co dwanaście plemion zrodził w ziemi swej.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
5. Mojżesz był prorokiem, Bóg go Żydom dał.
Do wybranej ziemi lud prowadzić miał.
Lud niechętnie słuchał, drogi mając szmat.
Błądził po pustyni przez czterdzieści lat.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
6. Samuel prorokiem już za młodu był,
Służąc Bogu, radość nosił w sercu swym.
Trzykroć w środku nocy słyszał Boga głos.
Chętnie chciał Mu oddać życia swego los.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
7. Jonasz był prorokiem, który chciał się skryć.
Później się nauczył, jak posłusznym być.
Siedząc w brzuchu ryby, sam przekonał się,
Że gdy jesteś wierny, Bóg zachowa cię.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
8. Daniel był prorokiem, bogobojnie żył.
Król go kazał wrzucić w jamę pośród lwy.
Anioł go ocalił, król przekonał się,
Że gdy praw przestrzegasz, Bóg wybawi cię.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
9. W świecie zamieszanie wszędzie dzieje się.
Słuchaj wiadomości, sam przekonasz się.
Bóg nas poprowadzi pośród krętych dróg.
Abyś nie zabłądził, słuchaj Jego sług.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on drogę zna.
Idź za prorokiem, idź za prorokiem,
Idź za prorokiem, on prawdę ma!
