1. Nefiemu w dawnych czasach Bóg
Ukazał wizję tę:
Ku drzewu ścieżką ludzi wiódł
Żelazny prawdy pręt.
Chwytaj za pręt, żelazny pręt!
W nim siła, prawda jest.
Bóg słowem wieść Swoim będzie cię,
Wnet proste ścieżki twe.
2. Pokusy drogę znaczą nam
W podróży ziemskiej tu.
Gdy wszędzie wokół ciemna mgła,
Iść naprzód wielki trud.
Chwytaj za pręt, żelazny pręt!
W nim siła, prawda jest.
Bóg słowem wieść Swoim będzie cię,
Wnet proste ścieżki twe.
3. Lecz kiedy mgła jest gęsta tak,
Nie widać drogi już,
Żelazny pręt wskazuje szlak,
Do nieba wiedzie wrót.
Chwytaj za pręt, żelazny pręt!
W nim siła, prawda jest.
Bóg słowem wieść Swoim będzie cię,
Wnet proste ścieżki twe.
4. Wzdłuż pręta iść za krokiem krok
Każdego będziem dnia.
Z modlitwą w sercu, naprzód wciąż,
Bo taka wola Twa.
Chwytaj za pręt, żelazny pręt!
W nim siła, prawda jest.
Bóg słowem wieść Swoim będzie cię,
Wnet proste ścieżki twe.
5. W oddali jasny widać cel,
Tam pręt prowadzi nas,
Wraz z aniołami będziem wnet
Przez wieczny żyli czas.
Chwytaj za pręt, żelazny pręt!
W nim siła, prawda jest.
Bóg słowem wieść Swoim będzie cię,
Wnet proste ścieżki twe.
Słowa: Joseph L. Townsend, 1849–1942
Muzyka: William Clayson, 1840–1887
