1. Dziękujemy Ci, Boże, za proroka.
On nam dziś przewodnikiem ma być.
Dziękujemy Ci też za ewangelię,
Której światło pomaga nam żyć.
Za łask dziękujemy Ci mnóstwo,
Których każdy z Twych rąk tyle miał.
Z radością służymy Ci, Boże,
Przestrzegamy przykazań coś dał.
2. Kiedy burze kłopotów zagrażają
I pokoju dni kończą się już,
My z uśmiechem na przyszłość spoglądamy,
Bo Zbawiciel i Pan nasz jest tuż.
Ufamy ojcowskiej dobroci,
Przecież nigdy nie zawiódł nas Bóg.
Źli ludzie, co walczą z Syjonem,
Kiedyś legną Mu kornie u nóg.
3. Więc śpiewajmy o Bożym miłosierdziu!
Wychwalajmy Go w nocy, za dnia!
Niech radują się wszyscy ewagelią
I niech każdy jej światło dziś ma.
„Więc chodźmy ku życiu wiecznemu” —
Wszystkich prawych rozlega się głos.
A tych, którzy prawdę odrzucą,
Minie kiedyś szczęśliwy nasz los.
Słowa: William Fowler, 1830–1865
Muzyka: Caroline Sheridan Norton, 1808–ok. 1877