Sa t’Bukur Tempujt e Tu, Zot

1. Sa t’bukur tempujt e Tu, Zot! T’gjith’ jan’ shenjtërore, Ku shenjtorët besnik’ gjith’ tok, Bëjn’ punën hyjnore. Ç’bukuri që ndihm’ t’u ofrojm’; T’dashurve q’vdekur jan’, Që vërtet si shpirtra jetojn’; Që më par’ kan’ shkuar.

2. Sa i bukur lajmi Yt, Zot, Ungjilli i vërtet’, I rivendosur në tok’ sot, Njer’zve t’u mësohet. Ç’bukuri shprese, besimi; Do shpëtoj’ njer’zimin, Shpirtrat që jan’ përtej varrit, Qëllim’ i tij përfshin.

3. Sa i bukur premtimi, Zot, Në t’vërtet’ t’rritemi Dhe n’rini t’pafund, lavdiplot’, T’jetojm’ në ekzaltim. Nga ritet e tempullit t’shenjt’, Vulosur n’shenjtëri, Mund t’përparojm’ n’bot’ pa mbarim, Nga lart’sit’ në lart’si.