1. Punës s’Zotit të gjith’ le t’i vihemi,Që kur jeta t’mbaroj’ shpërblim ne të kemi;N’luftën për drejt’si ne një shpat’ le t’nxjerrim,Shpat’n e fort’ të s’vërtetës.
Frik’ kurr’ dhe armiku në na tallt’;Guxim, sepse Zotin kemi pran’.Ne s’do t’dëgjojm’ çfar’ të ligjt’ mund të thon’;Por vetëm Zotin ton’ do t’dëgjojm’.
2. Ne s’tërhiqemi dhe pse ndoshta s’jemi shum’Krahasuar me ushtrin’ armike në fush’;Por një fuqi do t’na ndihmoj’ mua dhe tyNë çështjen e s’vërtetës.
Frik’ kurr’ dhe armiku në na tallt’;Guxim, sepse Zotin kemi pran’.Ne s’do t’dëgjojm’ çfar’ të ligjt’ mund të thon’;Por vetëm Zotin ton’ do t’dëgjojm’.
3. Në veprofshim drejt, s’ka pse frik’ të kemi,Se Zotin, Ndihm’sin ton’, pran’ gjithmon’ do t’kemi;Në dit’ sprovash shenjtor’ve g’zim t’u sjelli,Para t’çoj’ të vërtetën.
Frik’ kurr’ dhe armiku në na tallt’;Guxim, sepse Zotin kemi pran’.Ne s’do t’dëgjojm’ çfar’ të ligjt’ mund të thon’;Por vetëm Zotin ton’ do t’dëgjojm’.