1. E vërteta çfar’ ësht’? M’e buk’ra stoli Q’pasurit’ e botës mund t’prodhojn’, Dhe e paçmu’shme vlera e saj do të jet’ Kur më e shtrenjta diadem’ e krenarit mbret Sa plehrat e mbetjet do të vlej’.
2. E vërteta çfar’ ësht’? Më i ndritshmi çmim Që njer’zit a per’ndit’ mund t’synojn’. Shko kërko nëpër thell’sit’ ku jep vezullim, Ose ngjitu lart n’qiell ku ajo nxjerr ndriçim, Ësht’ qëllimi për t’fismen dëshir’.
3. Nga dor’ e tiranit skeptri mund të bjer’, Kur ndeshet me er’rat e drejt’sis’, Drit’ e t’vërtetës gjer në fund do të duroj’, I bëjn’ ball’ shpërthimit t’sajat ledhe mbrojt’se, Shpresat tiranit ia shkatërrojn’.
4. E vërteta çfar’ ësht’? Ësht’ fund’ dhe fillim’, Që kufijt’ e kohës i kalon. Dhe pse qiejt çahen, burime t’tokës plasin, E vërteta prej më t’keqes do gjej’ shpëtim, E përjetshme, pa ndryshim, gjithmon’.