1. Bakit pa manlulumo? Bakit malulumbay? Bakit mababahala Kung sa ’ki’y aakay Si Cristong kabahagi? Kaibigan S’yang t’wina. Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya; Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya.

Malaya’t maligaya, ’Di na nangangamba! O, Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya.

2. “Puso’y h’wag mabagabag” Ang sambit N’ya sa ’kin. Sa Kanyang kabutihan, Takot ay ’di pansin. Landas ma’y ’di makita, Patnubay ko ay S’ya. Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya; Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya.

Malaya’t maligaya, ’Di na nangangamba! O, Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya.

3. T’wing ang tukso’y malapit, T’wing lungkot ay dama, ’Pag hinagpis ay labis At pag-asa’y wala, Kay Cristo ay lalapit Nang ’di mag-alala. Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya; Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya.

Malaya’t maligaya, ’Di na nangangamba! O, Kanyang mahal ang maya, At ako’y mahal din N’ya.