ท่านผู้ถูกเรียกให้ทำงาน

ท่านผู้ถูกเรียกให้ทำงาน (ชาย)
เพลงสวด , 157

1. ท่านผู้ถูกเรียกให้ทำงาน และทำการแทนพระเจ้าฐานะปุโรหิตรับเอา โปรดเกล้าตั้งด้วยวาจาเพื่อสอนพระคุณข่าวประเสริฐ ล้ำเลิศในชาตินานาป่าวความรอดสันติสัจจา บนยอดภูผาเขาเนิน
2. โออย่าทะยานใจใฝ่ปอง สิ่งของโลกเกียรติสรรเสริญใจท่านสะอาดศักดิ์เกิน เลิกเดินตามทางมนุษย์และเมื่อท่านป่าวร้องก้องเสียง สำเนียงแตรดังยาวสุดจงแจ้งบรรดาชาติหลับทรุด รีบรุดเตรียมพบพระเจ้า
3. แล้วเลิกคำพูดเล่นทั้งผอง ความคะนองหยิ่งมัวเมาสวดอ้อนวอนประจำอย่าเพลา เฝ้าอยู่ในความสัตย์จริงพระผู้ปลอบโยนจะสอนท่าน และประทานพรเลิศยิ่งพระช่วยให้รอดจะแอบอิง ไม่ทิ้งชั่วนิจนิรันดร์
4. พรประเสริฐรอคอยท่านอยู่ พระจะชูศรัทธาให้ท่านจะได้รับมงกุฎชัย กับเกียรติไกรเหนือความตายท่านจะกลับไซอันไม่ช้า นำมาฟ่อนข้าวทุกรายหมดทุกข์สิ้นเศร้าโศกใจกาย แต่ได้ครองมงกุฎงาม