1. Hvort mun Síons æskan unga
eigi sannleik varnir ljá?
Þegar vonsku öflin erja,
ættum vér að hopa þá? Nei!
Trú þeirri kenning sem feðurnir fengu,
fórnarlömb píslanna’ í dauðann út gengu.
Við boð Guðs blíð trú alla tíð,
trúföst í hjarta ár og síð.
2. Er vér sjáum vald hins vonda
verki Drottins ofsókn ljá,
skyldu’ ei börn vors hæsta Herra
hefja veldissprotann þá? Jú!
Trú þeirri kenning sem feðurnir fengu,
fórnarlömb píslanna’ í dauðann út gengu.
Við boð Guðs blíð trú alla tíð,
trúföst í hjarta ár og síð.
3. Frelsun vora munum vinna,
verja merki sannleikans,
vaka, biðja, starfa, stríða
styrkt við kraft hvers æskumanns, já!
Trú þeirri kenning sem feðurnir fengu,
fórnarlömb píslanna’ í dauðann út gengu.
Við boð Guðs blíð trú alla tíð,
trúföst í hjarta ár og síð.
4. Keppum markvisst til að verða
verðug fyrir ríkið hans
ásamt þeim, er trúir treystu
tryggu orði sannleikans, já!
Trú þeirri kenning sem feðurnir fengu,
fórnarlömb píslanna’ í dauðann út gengu.
Við boð Guðs blíð trú alla tíð,
trúföst í hjarta ár og síð.
Lag og texti: Evan Stephens, 1854–1930
Íslensk þýðing: Jón Hjörleifur Jónsson, 1923
