1. Światłem mnie wiedź, gdy w mroku tonie świat;
Naprzód mnie wiedź!
Gdy ciemna noc i dom daleko mam;
Naprzód mnie wiedź!
Strzeż kroków mych,
nie proszę Cię, byś dziś
Dał patrzeć w dal,
daj krok za krokiem iść.
2. W modlitwie nigdy nie prosiłem Cię,
Abyś mnie wiódł.
Swą drogą szedłem, ale teraz chcę,
Byś naprzód wiódł.
Kochałem świat,
choć w sercu krył się strach;
Choć dumnym był,
zapomnij przeszły czas.
3. Tak długi czas błogosławiłeś mnie;
Naprzód mnie wiedź.
Przez bagien mrok, przez skały, pośród mgieł,
Aż minie noc.
Aż w brzasku dnia
aniołów zabrzmi śpiew.
Tak kocham go,
choć błądzić przyszło gdzieś.
Słowa: John Henry Newman, 1801–1890
Muzyka: John B. Dykes, 1823–1876