1. Për k’të forc’ t’kodrave t’lëvdojm’, Zot,
    Per’ndi i t’par’ve tan’;
    Ti i bëre bijt’ e Tu t’fort’
    Këmbë ndërsa vun’ mbi mal.
    Izraelin Tënd udh’hoqe
    Drejt në t’lirisë skaj;
  
  
    Për k’të forc’ t’kodrave t’lëvdojm’, Zot,
    Per’ndi i t’par’ve tan’.
  
 
  
    2. N’duart e shtypësve t’furishëm
    Duruam, hoqëm gjat’;
    Ndihm’ për ne n’dob’si Ti ishe,
    Ndihma Jote forc’ na dha.
    Mes barbarësh të panumërt,
    N’lodhje para shkuam;
  
  
    Për k’të forc’ t’kodrave t’lëvdojm’, Zot,
    Per’ndi i t’par’ve tan’.
  
 
  
    3. T’sigurt’ Ti në k’të vend na prive,
    Mes maleve mburoj’
    Për më t’dashurit e bijve
    Që Ti solle nga kudo.
    Ne, për shkëmbin dhe për lumin,
    Luginën që rrit bar,
  
  
    Për k’të forc’ t’kodrave t’lëvdojm’, Zot,
    Per’ndi i t’par’ve tan’.
  
 
  
    4. Vigjilentë ndaj llambës Tënde,
    Drit’ e saj kurr’ t’mos resht’;
    Rojë altarit i bëjm’ ne
    Mes një qielli të qet’.
    K’tu shkëmbinjt’ burojnë guxim,
    Nga Ti sikur t’jen’ çar’,
    
  
  
    Për k’të forc’ t’kodrave t’lëvdojm’, Zot,
    Per’ndi i t’par’ve tan’.
  
 
                   
                  
                  
                
                
                
                  Teksti: Felicia D. Hemans, 1793–1835; përshtatur nga Edward L. Sloan,1830–1874
Muzika: Evan Stephens, 1854–1930