Himne, no. 52
Më Pran’, Per’ndi, tek Ti

1. Më pran’, Per’ndi, tek Ti, Më pran’ tek Ti! Edhe pse ësht’ një kryq Që mua më ngre. Kënga ime do t’jet’ Më pran’, Per’ndi, tek Ti, Më pran’, Per’ndi, tek Ti, Më pran’ tek Ti!

2. N’se dielli per’nduar, Si endacak, Err’sir’ t’më pushtonte, Un’ prehje s’kam, Prap’ n’ëndrra do të jem Më pran’, Per’ndi, tek Ti, Më pran’, Per’ndi, tek Ti, Më pran’ tek Ti!

3. Udha le të shfaqet, Shkall’ drejt qiellit; Gjithçka që Ti më jep, Dhën’ plot mëshir’; Engjëjt të më bëjn’ shenj’ Më pran’, Per’ndi, tek Ti, Më pran’, Per’ndi, tek Ti, Më pran’ tek Ti!

4. Me mendimet në zgjim Plot lavdërim, Bethelin do ta ngre Nga hidhërim’; Mjeri-met t’më sjellin’ Më pran’, Per’-ndi, tek Ti, Më pran’, Per’-ndi, tek Ti, Më pran’ tek Ti!

5. O n’se n’krah të g’zimit Qiellin për-shkoj, Diell’, yjet t’harruar, Lart fluturoj Kënga ime do t’jet’ Më pran’, Per’-ndi, tek Ti, Më pran’, Per’-ndi, tek Ti, Më pran’ tek Ti!